Worldlog Week 45 – 2010


12 november 2010

In het worldlog van week 43 vertelde ik over de biodiversiteitstop in Nagoya in Japan. Gelukkig zijn er tijdens de top afspraken gemaakt, waarbij de 193 deelnemende landen doelstellingen hebben opgesteld voor de bescherming van natuur en ecosystemen. Maar we hebben wel gemengde gevoelens over het nieuwe internationale akkoord ter bescherming van de biodiversiteit. De partij verwelkomt de overeengekomen afspraken, zoals het beschermen van een groter oppervlakte natuur en een duurzame exploitatie van alle landbouwgrond in 2020. Maar helaas zijn de doelstellingen uit eerder overeengekomen Biodiversiteitsverdragen tot nu toe niet gehaald. Zo had in 2010 de achteruitgang van soorten en ecosystemen afgeremd moeten zijn, maar de achteruitgang is echter ongekend snel doorgegaan.

Een van de hoopgevende afspraken is dat subsidies die de biodiversiteit schaden vanaf 2020 niet meer worden verstrekt. De Partij voor de Dieren vindt, gelet op de enorme schade die door commerciële visserij wordt aangericht aan ecosystemen in zeeën en oceanen, dat de visserijsubsidies in Nederland de eerste zijn die moeten verdwijnen.
Vorige week heb ik een leuk interview gehad op Radio Netherlands Worldwide over onder andere onze twee zetels in het Nederlandse parlement. En deze prachtige fotoreportage op de website van The Boston Globe wil ik jullie niet onthouden! Deze foto’s zijn naar aanleiding van een nieuwe serie van National Geographic met als ondertitel: Move as millions, survive as one.

In Nederland laait de discussie over het natuurgebied de Oostvaardersplassen weer op. In de jaren tachtig is de overheid in dit gebied gestart met het ‘loslaten’ van de natuur, wat inhoudt dat de mens zo min mogelijk invloed uitoefent op de loop van dit gebied. In de begintijd zijn er ook enkele tientallen heckrunderen, konikpaarden en edelherten in het gebied uitgezet. Over de invloed van de mens op het leven van deze wilde dieren bestaat veel ophef. De Partij voor de Dieren is geen voorstander van het uitzetten van dieren, zeker waar dat in omheinde gebieden, zoals de Oostvaardersplassen, plaatsvindt. Maar het experiment is vooralsnog een feit waarmee we moeten leven.

Het gebied van 6000 hectare wordt wel beheerd. Dit gebeurt door Staatsbosbeheer, die in opdracht van de rijksoverheid meerdere natuurgebieden in Nederland onder zijn hoede heeft. De ophef over het gebied ontstaat doordat elk jaar in de winter een deel van de grote grazers sterft door ondervoeding. Om te onderzoeken of Staatsbosbeheer hier iets aan moet veranderen heeft het vorige kabinet een commissie ingesteld die een advies zal uitbrengen over de maatregelen om grote sterfte onder de grazers te voorkomen. Dit advies wordt volgende week verwacht.

Voor ons staat voorop dat dieren voldoende ruimte en voedsel moeten hebben om op een natuurlijke manier te kunnen leven. Ons standpunt is dat het huidige beheerplan van Staatsbosbeheer van de Oostvaardersplassen, waarbij de dieren niet onnodig verstoord worden maar wel tijdig uit hun lijden worden verlost, de meest diervriendelijke oplossing is. Daarbij hoort ook het vergroten van het leefgebied, door het verbinden van de Oostvaardersplassen met andere natuurgebieden in Nederland, zodat de dieren kunnen migreren. Andere politieke partijen willen dat de dieren bijgevoerd worden. Hier worden de dieren echter niet mee geholpen. Integendeel: het bijvoeren creëert onrust in de kudde en dieren die eraan gewend raken, worden minder zelfredzaam. En door het bijvoeren komen er meer jongen dan het gebied aankan, waardoor het probleem nog groter wordt. De dieren die nu zogenaamd geholpen worden, vallen dan volgend jaar ten prooi aan de jagerslobby die onder het mom van ‘populatiebeheer’ voor de lol talloze dieren wil doodschieten. Wordt vervolgd.

Tot volgende week!

Marianne

In week 43's Worldlog I told you about the biodiversity summit in Nagoya, Japan. Happily, agreements were made during the summit whereby the 193 participating countries set objectives to protect nature and ecosystems. And yet we have mixed feelings about the new international accord to protect biodiversity. The party welcomes the agreements made to protect a greater surface area of nature and sustainable use of agriculture by 2020, but unfortunately previously set objectives surrounding biodiversity are as yet unmet. And so by 2010, the regression of various species and ecosystems should have been stopped, but the regression continued unabated.

One of the agreements that gives me hope is that subsidies that damage biodiversity will no longer be available after 2020. The Party for the Animals believes, given the enormous damage that commercial fishing does to the ecosystems in the lakes and oceans, that the fishing subsidies in the Netherlands should be the first to go.
Last week I had a great interview on Radio Netherlands Worldwide about such things as our two seats in Dutch parliament. And this amazing photographic report on The Boston Globe website is something you won't want to miss! These photos are for the occasion of the new series by National Geographic titled: Move as millions, survive as one.

In the Netherlands the discussions about the Oostvaardersplassen have reared their ugly head again. In the Eighties, the government started 'releasing' nature in this area, which means that humans would have as little as possible influence on how this area is run. At the start, there were also a few dozen Heck cows, Konik horses and red deer that were expelled from that area. There has been a great to-do about man's influence on these wild animals. The Party for the Animals does not advocate removing animals, especially not from these kinds of fenced in spaces where the Oostvaardersplassen is located. But for the time being it is simply something with which we must live.


The Oostvaardersplassen, which is 6,000 hectares large, is managed. This is done by the National Forest Service. It watches over several nature reserves in the Netherlands under commission from the central government. This furore over the area recurs every year in the winter when some of the large grazers die from under nourishment. In order to evaluate whether the National Forest Service should change this, the previous cabinet set up a committee to provide advice on some measures to prevent large-scale death among the grazers. This advice is expected next week.

At the top of our list is that animals need to have sufficient space and food in order to be able to live a natural life. Our viewpoint is that the National Forest Service's plans for the Oostvaardersplassen, whereby the animals are not unnecessarily disturbed but are put out of their misery in a timely fashion, is the most animal-friendly solution. We also need to enlarge the area by linking the Oostvaardersplassen with another nature reserves in the Netherlands to allow the animals to migrate. Other political parties want for the animals to receive additional food. This will however, not help the animals in any way. Just the opposite, in fact: additional feed creates unrest in the herd and the animals get used to being fed become less self-reliant. Additional feed will also increased the number of young, making the problem larger. The animals that are 'given aid', will only fall victim next year to the hunter's lobby that wants to shoot innumberable animals to death under the guise of 'population control'. To be continued.

See you next week!

Marianne