Esthers Blog: Kijk ons terugvechten, kijk ons winnen
Vorige week kwamen voor de zoveelste keer vreselijke beelden uit de Nederlandse slachthuizen naar buiten. Op de beelden is te zien dat varkens geslagen worden, dat kreupele varkens aan hun staart worden getrokken en zieke dieren worden opgejaagd. Eerder zagen we dat varkens ook levend worden gekookt in slachthuizen. Dit gebeurt ook met varkens van een biologisch bedrijf.
Dierenartsen van de NVWA – de Nederlandse toezichthouder die de wettelijke taak heeft de dieren te beschermen – stonden ernaast en deden niets. Eén dierenarts sloeg de dieren. Onderzoek heeft eerder aangetoond dat NVWA-dierenartsen bij misstanden weigeren om in te grijpen of boetes uit te delen. Maar NVWA-dierenartsen die zélf de dieren slaan, is een nieuw dieptepunt.
Ik heb de minister van Landbouw op het matje geroepen. Met 642 miljoen dieren die per jaar in Nederland worden geslacht, is het onmogelijk om ernstige misstanden op het gebied van dierenwelzijn en hygiëne te voorkomen. Uiteindelijk moet toch het aantal dieren in de veehouderij minstens gehalveerd worden. Vorige week heeft de minister van Landbouw eindelijk aangegeven dat zij het probleem van de handhaving fundamenteler wil gaan oplossen door het aantal dieren dat dagelijks door het slachthuis wordt gejaagd te gaan verlagen. Een belangrijke stap.
Ziekmakende handel en industrie
De vleesindustrie is niet alleen zelf tot op het bot ziek, maar het maakt ons állemaal ziek. De Nederlandse veehouderij houdt het grootste aantal dieren per oppervlakte ter wereld. Deze dieren leven vaak op elkaar gepropt. Door hoge stress en lage weerstand worden ze ziek. Zieke dieren en zoönose - en infectieziekte die van dier op mens kan overgaan - vormen een risico voor de volksgezondheid. Zo zijn vijf miljoen varkens in Nederland drager van het Hepatitis-E virus. Bijna nergens ter wereld worden zoveel varkens gefokt op zo’n klein oppervlak. En nergens ter wereld zijn meer mensen dragers van het Hepatitis-E virus dan hier.
In China zien we nu de coronavirus. Zolang we de massale handel en consumptie van dieren geen halt toeroepen, zullen ziekteverwekkers de kop op blijven steken. Zo had de SARS-pandemie in 2003 ook een dierlijke oorsprong. De legale en illegale handel in wilde dieren vormt een groot besmettingsrisico. Daarom hebben wij de Nederlandse overheid opgeroepen om met een totaalverbod op de import en handel van wilde dieren te komen.
Ondertussen wil de Europese Unie grootschalige vrijhandelsdeals onderhandelen met landen waar dierenwelzijn met voeten wordt getreden: Thailand, Verenigde Staten, Canada en Brazilië. Dat betekent dat het nóg makkelijker en goedkoper wordt om producten gemaakt ten koste van dieren en mensenrechten naar Europa te krijgen.
Tijdens het debat over handel, had ik één fundamentele vraag voor de Nederlandse minister: wanneer gaat de minister kwetsbare waarden (dieren, natuur, mensenrechten, milieu) eindelijk belangrijker maken dan keiharde, agressieve, neoliberale handel?
De tijd is nu.
Kanteling
Vorige keer schreef ik mijn blog dat dit het allesbepalende decennium is. Steeds meer mensen prikken de fabels door die veehouderij, overheid en supermarkten ons hebben voorgehouden. Hun macht brokkelt af. Steeds meer mensen durven naar hun hart te luisteren en helpen anderen bewust te worden. In het Europees Parlement krijgt de Partij voor de Dieren steeds meer politici mee in de strijd tegen dierenleed.
De kantelingen die we nu zien zijn zwaar bevochten, o.a. dankzij dappere burgers. Maar bestaande systemen en bestaande belangen doen er alles aan om in leven te blijven. De Partij voor de Dieren is meer dan ooit heel hard nodig om ervoor te zorgen dat de kanteling doorzet en dat de maatregelen die nu genomen worden door de overheden niet bestaan uit goedkope greenwashing en "animal-welfare-washing".
Daarom heb ik besloten om me voor de volgende Tweede Kamerverkiezingen officieel beschikbaar te stellen als lijsttrekker voor de Partij voor de Dieren.
Daarom ben ik ook blij om te zien dat steeds meer mensen die dieren en onze planeet willen beschermen, de politiek in gaan. De jonge vegan en queer activist Jabari Brisport is daar een prachtig voorbeeld van. Hij heeft zich verkiesbaar gesteld voor de verkiezingen van het senaat van New York en hij pleit voor betere bescherming van kwetsbare groepen, dieren, natuur en milieu. Zulke mensen hebben we keihard nodig in de politiek.
Jabari Brisport, vegan kandidaat voor de verkiezingen in New York.
Wat exemplarisch is voor deze tijd is een video van een meisje van 13 in Australië dat de straat op ging om letterlijk te vechten voor haar toekomst. In plaats dat de overheid haar belangen en die van haar generatie serieus neemt en beschermt, stuurde haar overheid de politie op haar af. Het meisje kreeg te horen dat als ze niet zou vertrekken, ze desnoods met geweld zou worden afgevoerd. Het meisje stond bibberend tegenover de agenten. Ze luisterede en liep weg. Maar terwijl ze wegliep stak ze haar bord omhoog en op dat bord stond:
"Kijk waar jullie ons mee hebben opgezadeld. Kijk ons terugvechten. Kijk ons winnen."
Wij zijn dat meisje.
Als de wetten onze planeet en al haar inwoners niet beschermen, dan gaan we die samen veranderen. Als de overheid zich niet aan de wet houdt, dan gaan we die vervangen.
Tot de volgende keer!
Esther
(Fractievoorzitter Partij voor de Dieren)