Worldlog Week 49 – 2009

Het politieke jaar 2009 zal (in elk geval in Nederland) de geschiedenis in gaan als keerpunt. Eindelijk hebben ook de politici van de traditionele partijen oog voor het feit dat de crises die onze planeet teisteren, louter door de mens veroorzaakt worden en slechts in samenhang via paradigmaverandering zullen kunnen worden opgelost.

Toen de Partij voor de Dieren in 2007 de eerste Nederlandse klimaatfilm uitbracht – Meat the Truth- werd daar in politiek Den Haag met ongeloof en hoongelach op gereageerd. Luuk Blom van de Partij van de Arbeid vertelde met veel aplomb geen enkel verband te zien tussen de intensieve veehouderij en de kap van het tropisch regenwoud. Annie Schrijer-Pierik Van het Christen Democratisch Appel zei de film leugens zou bevatten (nog voor ze ‘m gezien had) en kondigde een eigen film aan -“Annie, een waarheid as ’n koe”- waarin ze onze film zou weerleggen. Minister Verburg van Landbouw liet Wageningen Universiteit 3 maanden rekenen aan de film, omdat ze de uitkomsten nauwelijks kon geloven, maar Wageningen vond geen enkele fout.

Nu, twee jaar later keert het tij. Minister Verburg geeft aan dat er veel grotere crises schuilgaan achter de financiële crisis. In haar duiding van de wereldvoedselcrisis neemt ze de analyse van de Partij voor de Dieren over, dat er sprake is van een onaanvaardbare onbalans in een wereld waarin 1 miljard mensen met obesitas kampen en tegelijk elke avond 1 miljard mensen met honger naar bed gaan. Doordat we 50% van de wereldgraanoogst laten opslokken door de veehouderij, worden niet alleen in hoog tempo regenwouden gekapt, maar veroorzaken wij ook honger in de wereld. Het besef begint door te dringen dat Nederland niet langer de slager en de melkboer van Europa kan zijn.

Het Planbureau voor de Leefomgeving pleit voor een drastische vermindering van de consumptie van vlees, vis en zuivel en dat betoog wordt ondersteund door de FAO, de club van Rome, het World Watch Institute, Nobelprijswinnaars Pachauri en Gore, Paul McCartney, de Britse regeringsadviseur Lord Stern.

Het Europarlementslid Esther de Lange van de Christen Democraten maakte zich onsterfelijk belachelijk door zich in een persbericht te beklagen over het feit dat McCartney in de grote zaal van het Europees Parlement mocht spreken. Haar eigen oplossing voor het klimaatprobleem: doe de gehaktbal die je woensdag overhoudt donderdag met een likje mosterd op je brood. Het achterhoedegevecht van de vleeslobby, die het maar niet wil en kan geloven.

De politiek beweegt vooralsnog traag, maar de richting is duidelijk. Ontkenning van de desastreuze invloed van de grootschalige productie van dierlijke eiwitten zal niet lang meer duren. De kosten van de bestrijding van het klimaatprobleem kunnen 50 tot 70% omlaag, wanneer we ons eetpatroon serieus verduurzamen met meer plantaardige eiwitten.
De vormgever van het huidige Nederlandse kabinet en voormalig directeur van de Rabobank Herman Wijffels besloot samen met zijn vrouw vegetariër te worden met het oog op een duurzame toekomst.

Natuurlijk maakt één zwaluw nog geen zomer, maar de tendens is duidelijk en niet te keren.
Lang is gedacht dat we ons geen duurzame toekomst zouden kunnen veroorloven omdat dat teveel geld zou kosten, maar inmiddels komen meer en meer politici erachter dat het begrip veroorloven geen betrekking zou moeten hebben op geld, maar op het kostbaarste dat we hebben: schone lucht, schoon water, een stabiel klimaat, schone bodem en een robuuste biodiversiteit. Minister Verburg erkent inmiddels dat 30% van het verlies aan biodiversiteit veroorzaakt wordt door de veehouderij.

Van een ‘below the line onderwerp’ dat vooral wordt toegewezen aan de backbenchers van de grote fracties, is onze voedselvoorziening in het centrum van de belangstelling gekomen.

Voedsel is weer van levensbelang geworden, overlevensbelang.
De urgentie wordt heel duidelijk gevoeld en zal op korte termijn leiden tot drastische koerswijzigingen. Deels omdat de wal het schip gaat keren, deels omdat politici inzien dat de boot water maakt en dat het pompen of verzuipen is.
We kunnen niet doorgaan met het verstoren van de mineralenbalans, het verspillen van fosfaten uit zeer eindige bronnen.

We weten dat ons leven hoe dan ook ingrijpend zal veranderen in de komende decennia als gevolg van grondstofschaarste, klimaatproblemen, dierziektencrises en het leegvissen van de oceanen.

We kunnen ook kiezen voor een verandering in leefstijl op een zodanige manier dat we niet langer leven op de zak van onze kleinkinderen. Op dit moment overtreft onze consumptie de reproductiecapaciteit van de aarde ver, zodat we een voorschot nemen op de toekomst van komende generaties. Alles wat we na september van elk jaar consumeren, overstijgt de draagkracht van de aarde. We staan op het punt van duurzaamheid aan de rand van de afgrond. De enige veilige stap die we kunnen zetten is een stap terug, weg van de afgrond. Business as usual, het wensdenken na de kredietcrisis, zullen we moeten vergeten.

Een duurzame samenleving is onze enige kans op een leefbare toekomst, met respect voor mens, dier, natuur en milieu. Ik ben heel blij dat verschillende politici onderkennen dat het single issue denken waarin slechts de westerse mens en zijn geld centraal staat, onvoltooid verleden tijd gaat worden. De crisis zou weleens uit kunnen monden in het beste wat ons ooit overkomen is.

Tot volgende week!

The political year of 2009 will go down in history as a turning point – or at least it will do so in the Netherlands. Finally politicians from traditional parties have realised that the crises that plague our planet are caused entirely by man and only a paradigm shift will solve them.

When the Party for the Animals released its first Dutch climate film called Meat the Truth in 2007, political circles in The Hague reacted to it with disbelief and scorn. Luuk Blom from the Dutch Labour Party (PvdA) explained with much aplomb that no connection exists between intensive cattle farming and the felling of the rainforests. Annie Schrijer-Pierik of the Christian Democrats said the film probably contains lies before even having seen it, and declared she would make her own movie called “Annie, The Truth from a Cow’s Perspective” in which she would debunk our film. Minister Verburg of Agriculture had Wageningen University study the film for three months as she could not believe any of it was true. Wageningen University did not find a single mistake.

Now, two years later the tide is finally turning. Minister Verburg admits that many more future crises are hiding behind the financial crisis. She used the Party for the Animal’s analysis in her interpretation of the world food crisis. Our analysis describes the unacceptable imbalance on a global scale of one billion people struggling with obesity while one billion people around the world go to bed hungry. Because we feed half of the world’s grain harvest to our cattle, we are not only causing the rainforest to be felled at a rapid rate, but we are also contributing to world hunger. The Netherlands is finally coming to realise that it can no longer be Europe’s butcher or dairy farmer.

The Netherlands Environmental Assessment Agency is arguing for a drastic reduction in meat, fish and dairy consumption – a stance endorsed by the Food and Agriculture Organization for the United Nations, the Club of Rome, the World Watch Institute, Nobel Prize winners Pachauri and Gore, Paul McCartney, and British Government Advisor Lord Stern.

European Parliament politician Esther de Lange of the Christian Democrats made an eternal laughing stock of herself when she complained in a press release about the fact that McCartney was allowed to speak in the great hall of European Parliament. And what is her solution to the climate crisis? Take a meatball from Wednesday’s dinner to eat for Thursday lunch on bread with a bit of mustard. The meat lobby’s rear guard action – that cannot, will not and refuse to believe it.

Politics are moving slowly for now, but the direction is clear. The denial of the disastrous influence that large-scale animal protein production has will not continue for long. If we were to change our eating patterns to include more sustainable plant-based proteins, the cost of fighting climate change would be lowered by 50 to 70%.
Herman Wijffels – the person responsible for designing the current Dutch cabinet and former director of the Rabobank and his wife have decided to go vegetarian to help create a sustainable future.

One swallow does not a summer make, but the trend is clear and unstoppable.
We thought for a very long time that we could not afford a sustainable future as it would cost too much, but in between times, politicians have come to realise that the concept of 'being able to afford something' has no relationship to money, but to the most precious things we have; clean air, clean water, a stable climate, clean earth and robust biodiversity. Minister Verburg has meanwhile recognised that 30% of biodiversity loss is caused by cattle farming.

Our food supply issue has gone from a subject that is largely shunted to the large party’s backbenchers to being set centre stage.

Food has become an important issue again, indeed an issue of survival.
The sense of urgency is palpable and will lead in the short-term to a drastic change in course. Partly because there will be a price to pay otherwise, and partly because politicians can see the ship is sinking, so it’s either bail or drown.
We cannot continue to upset the mineral balance, nor waste phosphates from finite sources.

We know our lives will change drastically in the coming decennia as a result of top soil scarcity, climate issues, animal disease crises and the overfishing of our oceans.

We could also choose to change our lifestyles in such a way so that we no longer steal resources from our grandchildren. Our consumption currently exceeds the earth’s capacity to reproduce to such an extent that what we have is being stolen from future generations. Everything we consume after September of each year is taken from an earth that that cannot recuperate. We are standing at the edge of a sustainability abyss. The only safe step we can take is in a backwards direction, away from the precipice. Business as usual, we will have to forget this type of wishful thinking once the credit crisis is over.

A sustainable society is our only shot at a liveable future in which we respect humans, animals, nature and the environment. I am pleased that various politicians realised that single issue thinking in which only Westerners and their money receive consideration is soon to be a thing of the past. This crisis could very well turn out to be just the ticket we needed!

See you next week