Help 12.000 papegaaien te redden in Madrid!
Spaanse dierenactivisten slaan alarm over de onnodige slachting van 12.000 papegaaien in Madrid. De gemeenteraad is van plan om alle geregistreerde exemplaren te doden, omdat ze beweren dat ze een bedreiging vormen voor de bewoners, de biodiversiteit en de volksgezondheid. Allemaal valse beschuldigingen volgens lokale dierenwelzijnsgroepen, die een ethisch beheer van de papegaaienpopulatie eisen in een petitie die inmiddels al bijna 50.000 keer is ondertekend. 'Stop met deze uitroeiing. De parkieten hebben ons meer dan ooit nodig!" De Spaanse politieke partij voor dierenrechten, PACMA, heeft ook campagne gevoerd om de slachting te voorkomen.
Laura Duarte, partijleider van de Spaanse dierenpartij PACMA en kandidaat in Madrid bij de komende regionale verkiezingen (4 mei 2021).
Dierenwelzijnsorganisaties en PACMA hebben zich fel verzet tegen het besluit van de gemeenteraad van Madrid om alle 12.000 geregistreerde exemplaren te vergassen of te schieten sinds het begin vorig jaar werd aangekondigd. Toch bleef de gemeenteraad doof voor hun argumenten en wees ze die onlangs een particulier bedrijf aan om de plannen uit te voeren (vastgesteld budget: 2,9 miljoen euro).
Volgens de raad zijn de papegaaien een 'invasieve soort' en vormen ze een probleem voor stadsbewoners door 'onaanvaardbaar' lawaai te produceren en de veiligheid in gevaar te brengen met hun grote gemeenschappelijke nesten, die kunnen vallen. Bovendien worden de vogels ervan beschuldigd de achteruitgang van de mussen in de stad te veroorzaken en ziektes over te dragen. Zoals lokale dierenbeschermers aangeven, is geen van deze 'problemen' of klachten bewezen of anderszins gerechtvaardigd.
Beschuldigingen, geen bewijs
De achteruitgang van mussen is wetenschappelijk niet in verband gebracht met het voorkomen van papegaaien, maar met lucht- en lichtvervuiling, een gebrek aan groene gebieden en nestgelegenheid op gebouwen, en met klimaatverandering waardoor een mug die de parasitaire aviaire malaria overbrengt meer voorkomt. Ten tweede kunnen alle dieren natuurlijk ziekten overbrengen, maar de belangrijkste ziekte die papegaaien kunnen verspreiden (chlamydia psittacii) is niet waargenomen bij wilde parkieten, terwijl deze veel voorkomt bij papegaaien die in gevangenschap worden gefokt en als huisdier worden verkocht. Bovendien zijn er geen incidenten met vallende nesten gemeld en kan potentieel gevaar gemakkelijk worden voorkomen. En wat de klacht over geluidsoverlast betreft: de vogels slapen 's nachts en verkeerslawaai is een veel groter probleem, aldus dierenbeschermers.
Voor ethisch beheer van een door mensen veroorzaakt 'probleem'
Dierenwelzijnsorganisaties en de Spaanse politieke partij PACMA stellen dat er humane alternatieven zijn om de papegaaienpopulatie onder controle te houden zonder dieren te doden, zoals sterilisatie van mannelijke vogels en het voorkomen dat eieren uitkomen. Volgens PACMA en dierenartsen zijn dergelijke maatregelen op middellange en lange termijn ook goedkoper en effectiever.
Op een meer fundamenteel niveau stellen de dierenbeschermers dat het onethisch is om deze dieren de schuld te geven en ze te laten lijden voor iets wat mensen hebben gedaan. De papegaaien werden tenslotte uit hun oorspronkelijke leefgebied meegenomen voor het plezier van de mens. Vanaf het einde van de jaren tachtig werden grote hoeveelheden wilde papegaaien gevangen in Argentinië, Uruguay, Pakistan en Senegal en als huisdier verkocht in onder andere Spanje onder de CITES (Convention of International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora). Toen de verkoopcijfers tegenvielen, werden veel van deze papegaaien vrijgelaten door hun handelaren, anderen ontsnapten of werden vrijgelaten door eigenaren die ze niet meer wilden hebben. Dankzij hun vermogen om zich aan hun nieuwe omgeving aan te passen, overleefden de vogels en plantten ze zich voort.
"Deze vogels leven al decennia samen in onze steden en het is niet eerlijk om ze uit te roeien, vooral als geen van de redenen die hiervoor worden genoemd, gerechtvaardigd is. Deze vogels voelen pijn en emoties en zouden het recht moeten hebben om in vrijheid en volgens hun eigen belangen te leven", stellen de dierenbeschermers.