Worldlog Week 08 – 2009

Deze week gaan we weer verder met de ‘cursus’ hoe je een Partij voor de Dieren in je eigen land kunt oprichten.

Realiseer je dat de mens van nature niet erg tot verandering geneigd is, en al helemaal niet graag op z’n gedrag aangesproken wordt in relatie tot andere levende wezens.

Het is niet voor niets dat er nog nooit eerder in de geschiedenis een politieke partij tot een parlement doordrong die niet de hoogste prioriteit gaf aan mensen belangen, maar koos voor een planeetbrede aanpak waarin de belangen van de zwaksten centraal staan.

Natuurlijk was er in eerste aanleg verbijstering toen we met 2, bijna 3 zetels het parlement binnen stormden. En de andere politieke partijen struikelden over hun eigen benen om zoveel mogelijk diervriendelijke onderwerpen aan de orde te stellen, om te proberen ons de wind uit de zeilen te nemen. De minister van landbouw gaf zelfs in een interview aan dat dat de opdracht was aan zijn ambtenaren: ‘neem de Partij voor de Dieren de wind uit de zeilen’.

Daarnaast begonnen al direct allerlei kleine pesterijen. De Christendemocraten die een complete gang in het parlementsgebouw moesten ontruimen om plaats te maken voor ons, hun natuurlijke ‘vijanden’, probeerden door broodkruimels achter te laten ons op te zadelen met een muizenplaag. Toen ze hoorden dat wij niet wilden dat er muizengif op onze gang en in onze kamers gestrooid werd, tipten ze direct het grootste ochtendblad over een ophanden zijnde muizenplaag in het Kamergebouw. Niets was echter minder waar. Doordat we geen etensresten laten slingeren (kennelijk zijn we netter op onze kamers dan de Christendemocraten waren) hadden we totaal geen last van muizen.

In de Kamer werd geprobeerd lacherig te doen over onze missie, door als het bijvoorbeeld ging over onderzeeërs uit de Walrus Klasse, te sissen naar ons: “Marianne, Esther, Walrussen zijn ook dieren, even opletten!”
De frustraties over onze doorbraak waren groot, zeker toen bleek dat in de eerste landbouwbegroting voor 80% over dierenrechten en dierenwelzijn gesproken werd, voor het eerst in de geschiedenis. En dat herhaalde zich debat na debat, elke keer opnieuw.

De Christendemocraten probeerden vervolgens zo aardig mogelijk tegen ons te doen, analoog aan wat bokstrainers leren: ga tegen je tegenstander aanhangen als je ‘m niet aan kunt, dan kan-ie je tenminste niet zo hard slaan!

Kort na de verkiezingen voor de Tweede Kamer, volgden de verkiezingen voor de Provinciale Staten en de Eerste Kamer, en ook daar behaalden we een hoge score. 9 Statenleden in 8 regionale parlementen en 1 lid in de Eerste Kamer. Dat het er net geen twee werden, kwam doordat een Statenlid van een andere partij (GroenLinks) in een regionaal parlement per ongeluk verkeerd stemde, waardoor in een ingewikkelde restzetelverdeling een tweede zetel bij ons werd weggehaald in het voordeel van de socialistische partij.

Hoe het ook zij, we konden aantonen dat we geen eendagsvliegen waren en ook geen ‘vergissing’ of ‘grapje’ van de kiezer.

BBC World service kopte: “Dutch raise animal rights to new level”

Absoluut iets om trots op te zijn, maar het gaf ons ook een grote verantwoordelijkheid. Wij mochten de behaalde positie niet meer inleveren, zelfs al was het onze uiteindelijke doelstelling om overbodig te worden.

Tot volgende week!

This week we will continue with the “course” on how you can set up a Party for the Animals in your own country.
You need to realise that man does not really have it in his nature to change and does not enjoy being lectured on his behaviour in relation to other living creatures.

And yet here is a reason that never before in history has a political party that does not place the most importance on the needs of people, but chooses a planet-wide approach that focuses on the needs of the weakest party, made it into parliament.

Politicians were naturally shocked when we stormed into parliament with two, nearly three seats. The other political parties were falling over themselves trying to introduce as many animal-friendly policies as they could in an effort to try and meet popular demand. The Minister of Agriculture even admitted in an interview she had passed on the task to her civil servants to “take the wind out of the Party for the Animals' sails”.

Immediately thereafter came a plethora of small annoyances. The Christian Democrats who had to clean out an entire wing in the parliamentary building to make room for us – their natural 'enemies', left behind a trail of breadcrumbs to try and saddle us with an infestation of mice. When they heard we didn't want mouse poison being spread in our rooms, they immediately tipped off the Netherlands' largest morning paper about an imminent plague of mice in governmental buildings. Nothing could have been further from the truth. Because we didn't drop food everywhere (we were obviously tidier than our Christian Democrat counterparts) we had absolutely no trouble from mice whatsoever.

In the house, they tried to deride our mission by doing such things as whispering “Marianne, Esther, walruses are animals too, pay attention!” when they were discussing the Walrus class submarines.

The incumbent political parties where highly frustrated with our breakthrough, especially when, for the first time in history, it appeared that 80% of the first agricultural budget discussed animal rights and animal welfare. Every time the issue was debated, this theme was discussed anew.

The Christian Democrats tried to be as nice to us as they could after that, similar to a boxer who is taught that you should lean on your opponent if you can't take them on – that way they can't hit you as hard!

The provincial and Upper House elections followed shortly after the Lower House elections. We did well in both. We gained nine members of parliament in eight regional governments and one member in the Upper House. The reason we did not have two representatives was due to a member of parliament belonging to another party (GroenLinks) accidently voted the wrong way, creating a complicated situation whereby our second seat was taken from us and given to the socialist party.

At any rate, we were able to show we were not mere flashes in the pan, nor were we any voter's “mistake” or “joke”.

BBC World service headline: “Dutch raise animal rights to new level”

Something of which to be one hundred percent proud, but it also gives us a great deal of responsibility. We can no longer give up the position we have acquired, even though we have the ultimate goal of becoming surplus to requirements.

See you next week!